ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ "ΜΗΤΕΡΑ"

​

Όπου να’ναι νυχτώνει. Ο φλεγόμενος αυτός Δίσκος, για άλλους ελπίδα και επιβίωση και για άλλους φόβητρο και καταδίκη, θα πάψει να μας απασχολεί για αρκετό καιρό. Και όποιος αισθανόταν ασφαλής σε τούτη την πεδιάδα, θα σπεύσει τώρα να καλυφθεί. Και θα μείνει έτσι για όσο χρειάζεται η κοσμική αυτή αναδίπλωση. Οι πραίτορες δεν έχουν συμβιβαστεί ακόμα με τη ρευστότητα στους νόμους. Σε αυτή την διαμορφωνόμενη, εφήμερη και τόσο διαφορετική ισορροπία. Ακόμη διατηρούν κάποια ίχνη πίστης, ή κάποια θραύσματα μνήμης αυτού που οι πρόγονοι μας έλεγαν Μέριμνα.

Βέβαια οι καιροί αυτοί είχαν περάσει και πολύ νερό είχε κυλήσει στο αυλάκι των πολιτισμών μας. Είμαστε πλέον ελεύθεροι από οποιαδήποτε θλίψη, είμαστε ελεύθεροι από οποιαδήποτε αναφορά σε περιοριστικές πράξεις.

Η ηθική μας είναι για πάντα έφηβη, αμέριμνη, έχει γίνει εύπλαστη λες και έμαθε να συγχωρεί αλλά δεν είναι έτσι, μακάρι να ήταν. Απλά το δίκαιο εκάμφθη και η επίμονη άρνηση δεν οδηγεί πουθενά.

Οι ίδιες μας οι γλώσσες αναμίχθησαν, και οι αρνητικές έννοιες αποκλείστηκαν συστηματικά από κάθε μια, πριν σμίξουν σε ένα υπνωτιστικά χαμογελαστό αμάλγαμα.

Η μνήμη δεν ενθαρρύνεται, είναι ξεπεσμός, είναι ανάσχεση στην φυγή προς αυτή την υπόσχεση που λένε πως με τον πολιτισμό αυτό θα ανατείλει. Οι βασικές ανάγκες, κάτι που δεν τίθεται σε βάση διεκδίκησης, αλλά καλύπτουν όλα όσα σε πιστώνουν με το περιθώριο να απολαύσεις αυτόν τον αμφίβολο Ενεστώτα που σου παρέχεται, είναι ικανές και αναγκαίες για την πορεία σου προς το Φως.

Ένα στρογγυλευμένο σύνολο, από ότι ίσως κατάλαβες αγαπητή μου… Ένα σύνολο από ετερόκλητες και ασυνεπείς μεταξύ τους ιδέες, που συγκροτούν μια χαλαρή βάση λήθης και εξαγοράς. Υπάρχει τίποτα πιο βολικό από αυτό? Χαρείτε λοιπόν την στιγμή αυτή, χαρείτε την ίδια σας την αναπνοή, χαρείτε τα πάντα… Γιατί είναι βέβαιο ότι η παραμικρή παρέκκλιση, σημαίνει και το πέρας της Χορηγίας. Και τότε, θα πρέπει μόνοι σας να εξασφαλίσετε τόσο την σκιά από την ιονίζουσα λαμπερότητα του Δίσκου, όσο και την άμυνά σας κατά την Σκοτεινή Περίοδο.

Ελάχιστοι θα τα καταφέρνανε στις συνθήκες αυτές. Βλέπεις για να καλλιεργηθεί η  συνείδησή μας, λένε κάποιοι, οι θηρευτές και τα νυκτόβια, είχαν επί τούτου καθοδηγηθεί εξελικτικά.

Έτσι ξεπέρασαν το φόβο της φωτιάς και πλέον, αν και το μάλλον απλοϊκό ενσυνείδητο σύστημα επιλογών τους δεν τους επιτρέπει τη χρήση της, ξέρουν πως οι χρήστες της είναι συχνά βρώσιμοι. Έτσι η τιμωρία έγινε σύμφυτη με τον κοινωνικό μας ιστό. Έπαψε να είναι κάτι βίαιο, κάτι ενεργητικό. Απλώς κάτι έπαυε να σου παρέχεται.

Η συστημική επιμονή για ήπια διάρκεια, έχει πλέον εκμηδενίσει όλες τις απόψεις.

Τα άφυλα μοντέλα συμπεριφοράς βοήθησαν σημαντικά.

 

Σου τα έχω εξηγήσει αγαπημένη μου ξανά και ξανά όλα αυτά που γίνονται, δεν τα βλέπεις όμως…

Δεν θέλεις να τα δεις, γιατί αν κάτι τέτοιο γίνει αντιληπτό, τότε η θέση σου στο πρόγραμμα “Μητέρα” δεν θα είναι καθόλου σίγουρη, κάθε άλλο. Και πάντα η σκέψη των επιγόνων σε έκανε να χαμογελάς.

Σε φιλώ και σε παρακαλώ να με επισκέπτεσαι, έστω στις περιόδους Παύσης. Νομίζω ότι η αγωγή που μου χορηγείται δεν έχει την επιθυμητή επίδραση. Η θεραπεία μου λοιπόν θα διαρκέσει αρκετά.

​